Natuurdoelen in het gedrang
De volledige focus op de wolf leidt de aandacht af van andere natuurdoelen, zoals de bescherming van de open landschappen als heidevelden, heischrale graslanden en stuifzand, en soorten als de kleine heivlinder en kleine schorseneer die volledig van deze landschappen afhankelijk zijn.
Nederland heeft van Europa de (juridische) verplichting die soortrijke landschappen in stand te houden en zelfs uit te breiden. Dit vraagt om continu actief beheer dat ingrijpt in natuurlijke processen. Natuurlijke processen leiden immers niet altijd tot de juridisch of beleidsmatig gewenste landschappen. Dat maakt ‘echte natuur’ in Nederland een relatief begrip.
Moeflon als beheerder
Waar in het verleden schaapskudden de Veluwe domineerden en de heide in stand hielden, zijn het op De Hoge Veluwe de moeflons die deze taak op zich hebben genomen. Hoewel het echtpaar Kröller-Müller de moeflon begin 20e eeuw in eerste instantie vooral als jachttrofee heeft uitgezet, heeft die soort zich in de decennia daarna bewezen als een uitmuntende begrazer van heide en dichtgegroeide stuifzandvlakten. Bovendien eet de moeflon, anders dan Schotse Hooglanders en IJslandse paarden, ook veel jonge grove dennen, waardoor het een belangrijke bijdrage levert aan behoud en beheer van steeds zeldzamer wordende open landschappen op de Veluwe en de daarmee verbonden biodiversiteit.
Hoewel de moeflon inheems is, handhaafde het dier zich - voor de komst van de wolf - al meer dan honderd jaar zelfstandig in het relatief voedselarme Veluwse milieu van het Park. Voor het Park is dit voldoende reden om ervoor te ijveren dat de status van de moeflon wordt gewijzigd van exoot naar inheems.
De rol van de wolf
Na een opmars van de wolf vanuit het oosten van Europa, heeft de wolf zich sinds 2021 ook in het Park gevestigd. Met grote gevolgen. In korte tijd werd bijna de gehele populatie moeflons gedood. Hierdoor staan de open landschappen en de daarbij behorende biodiversiteit enorm onder druk. De moeflon immers hield die open gebieden vrij van grove dennen.
Het verdwijnen van de moeflon betekent het einde van een iconische soort voor het Park en ook van de bijzondere cultuurhistorische erfenis die het echtpaar Kröller-Müller met de introductie van deze diersoort heeft nagelaten. Dat betreuren wij zeer.
De wolf wordt gezien als toppredator. Dat wil zeggen dat die soort aan de top van de voedselpiramide staat. Hij jaagt in natuurlijke omstandigheden voornamelijk op zieke, zwakke en oude grote hoefdieren waaronder edelherten, reeën, wilde zwijnen en moeflons.
In minder natuurlijke omstandigheden zoals in Nederland het geval is, blijkt dat anders te zijn. Zo werden in de zomer van 2025 in enkele weken tijd zeven gezonde, volwassen edelherten door wolven gedood.
Standpunt van het Park
Voorstanders zien de terugkeer van de wolf als herstel van een natuurlijk proces. Het Park benadrukt echter dat Nederland geen ongerepte wildernis is, maar een cultuurlandschap waarin natuur en mens samen moeten gaan. Hier is volledig vrije ontwikkeling van natuur niet realistisch. Actief beheer, ook van de wolf, is noodzakelijk om biodiversiteit, landschap en cultuurhistorie te behouden.
Het Park pleit daarom voor gecontroleerd beheer van de wolf in Nederland, en voor het weren van de wolf uit Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Alleen zo kan de unieke combinatie van hoge biodiversiteit, waardevolle open landschappen en rijke cultuurhistorie duurzaam in stand worden gehouden.
Interessant voor jou
-
-
-
-
-
-
Minder parkeerplek op de Wildbaanweg en de Kemperbergweg
Medio mei zijn op de Wildbaanweg en een deel van de Kemperbergweg gele lijnen op het wegdek aangebracht. Dit betekent dat hier niet gestopt en geparkeerd mag worden.
dinsdag 13 mei 2025
Lees meer
-
-
-
-
