Zoete plas

Landschappen

In het Park zijn uitsluitend de vijvers voor Jachthuis Hubertus zoete plassen. Berlage ontwierp niet alleen het Jachthuis, maar ook de buitenruimte. Hij heeft de vijverpartij in dit van nature al natte terreingedeelte ontworpen.

Parkachtig karakter

De vijver heeft dus een menselijke oorsprong. Van aanleg heeft de vijver gedeeltelijk een bitumenbodem. Het waterpeil kan gereguleerd worden. Langs de vijvers van het jachthuis is enkele jaren geleden de houten beschoeiing vervangen en verlaagd. Hiermee is het parkachtige karakter versterkt, maar zijn er geen natuurlijke overgangen van land naar water aanwezig. 

Waar in het Park?

De vijver bij Jachthuis Sint Hubertus is de enige zoete plas in het Park.

Factoren

In het algemeen hangt de variatie in een plas af van verschillende factoren; wind, stroming van het water, diepte, grondsoort, helderheid van het water, aanwezigheid van slib of bagger en aanbod van voedingstoffen en mineralen. Planten en dieren hebben ook een grote invloed, watervlooien kunnen zoveel algen eten dat het water helder blijft, bodemwoelende vissen vertroebelen het water, waterplanten verminderen de golfslag. Stroming is niet of nauwelijks aanwezig, wel kan de wind voor enige beweging zorgen. Helderheid en doorzicht worden mede bepaald door het aanbod van voedingstoffen. Algen groeien snel bij veel voedsel en vertroebelen het water.

Geringe variatie

In een goed ontwikkelde plas komen in de diepste delen ondergedoken grote fonteinkruiden voor, wat ondieper staan waterplanten met grote drijvende bladen zoals witte waterlelie en gele plomp. In de luwte achter de drijvende waterplanten kunnen, in ondiep water, andere waterplanten zoals krabbenscheer en groot blaasjeskruid voorkomen. Geconstateerd kan worden dat de Hubertusvijver troebel water heeft, met een geringe variatie aan waterplanten. Er zijn geen geleidelijke overgangen en ondiepe paaiplaatsen voor vissen en amfibieën aanwezig.

Beheer

Het doel op lange termijn is het in standhouden van de vorm zoals die door Berlage is ontworpen. De vijver is primair een cultuurhistorisch element met een hoge recreatieve en landschappelijke waarde. De cultuurhistorische waarde is hier absoluut leidend. Overige functies mogen hieraan geen afbreuk doen. De recreatieve en ecologische waarden kunnen verbeterd worden door het verkrijgen van helderder water met een grotere variatie aan plant- en diersoorten.

Cultuurhistorische waarde

De zoete plassen in het Park vallen binnen de begrenzing van het Rijksmonument buitenplaats Sint Hubertus.

Interessant voor jou